சோழர்கள் வீழ்ந்தது எவ்வாறு?

விசயாலயன் என்ற மன்னன் கி.பி. 850இல் நிறுவிய சோழப் பேரரசு முதலாம் இராசராசன், முதலாம் இராசேந்திரன் ஆகியோர் காலங்களில் பரப்பிலும், பண்பாட்டிலும் மேம்பட்டு விளங்கியது. சுமார் நான்கு நூற்றாண்டு காலம் சோழப் பேரரசு முக்கிய இடம் வகித்தது. அதனுடன் இப்பேரரசு பண்டைத் தமிழ்ப் பண்பாட்டைப் பாதுகாத்து அதனை உயர்வடையச் செய்தது. நாளடைவில் இப்புகழ் மிக்க பேரரசு சிறிது சிறிதாக நலிந்து தென்னிந்தியாவிலிருந்து மறைந்து விட்டது. இதற்கான காரணங்களை இங்குக் காண்போம்.

முதலாம் குலோத்துங்கன் காலத்தில் சோழப் பேரரசு ஈழத்தையும், வேங்கி நாட்டையும் இழந்தது. மூன்றாம் இராசராசன், மூன்றாம் இராசேந்திரன் ஆகியோர் பாண்டிய மன்னரால் தோற்கடிக்கப்பட்டனர். இந்நிகழ்ச்சிகள் யாவும் இங்கே குறிப்பிட்ட சோழ வேந்தர்களின் பலமின்மையைக் காட்டுகின்றன.

விக்கிரம சோழனின் ஆட்சிக் காலத்திலிருந்து குறுநில மன்னர்கள் சுயமாகச் செயல்பட்டுக் கொண்டிருந்தனர். எடுத்துக்காட்டாகக் காடவராயர்கள், சம்புவராயர்கள், யாதவராயர்கள், செட்டிராயர்கள் ஆகியோரைக் கூறலாம். இவர்கள் வட ஆற்காடு, தென் ஆற்காடு மாவட்டங்களில் ஆட்சி செலுத்தியவர்கள் ஆவர். பிற்காலச் சோழர்கள் மையப்படுத்திய நிருவாக முறையைத் தளர்த்தியதால் இக்குறுநில மன்னர்கள் ஆதிக்கம் பெறத் தொடங்கினர். சிற்றரசர்களின் சுயேச்சை மனப்பான்மை சோழப் பேரரசின் இறைமையினைப் பாதித்தது.

சமுதாயத்தில் உயர்ந்த சாதியினர் தாழ்த்தப்பட்டோரை அடக்கி ஆண்டமையால் பாதிக்கப்பட்டோர் கிளர்ச்சியில் ஈடுபட்டனர். அதோடு மட்டும் அல்லாமல் முதலாம் குலோத்துங்கன் காலத்தில் வலங்கைச் சாதியினர் இராசமகேந்திர சதுர்வேதி மங்கலம் என்ற பிராமணர் ஊர் ஒன்றை நெருப்புக்கு இரையாக்கினர். கோயில்களை இடித்தனர். இதுபோன்ற உள்நாட்டுக் கலகங்கள் சோழப் பேரரசின் ஆதிக்கத்தை நலிவடையச் செய்தன.இரண்டாம் இராஜ ராஜ சோழன் திறமையான ஆட்சியாளராக இருந்தபோதிலும் அவரது ஆட்சிக்காலத்தில் பாண்டிய இராஜ்ஜியத்தில் உள்நாட்டு போர் வெடித்தது, இதனால் அங்கிருந்த சோழர்களின் ஆதிக்கம் பலவீனமடைந்தது. இந்த உள்நாட்டு போருக்கு காரணம் சோழர்களின் ஆதிக்கத்தை பாண்டியர்கள் எதிர்க்க தொடங்கியதுதான். இருப்பினும், மிகப்பெரிய சோழ சாம்ராஜ்ஜியத்தை தனது கட்டுப்பாட்டிற்கு கீழ் இவரால் வைக்க முடிந்தது. ராஜாதிராஜ சோழரின் ஆட்சியில் பாண்டியர்கள் மீதான சோழர்களின் ஆதிக்கம் மேலும் பலவீனமடைந்தது.

சோழர்களின் வீழ்ச்சிக்கு முக்கிய காரணம் அவர்கள் பாண்டிய சாம்ராஜ்ஜியத்தின் பெரும்பாலான பகுதிகளை கைப்பற்றி இருந்தாலும் அதனை பாண்டியர்களையே தங்களுக்கு கீழ் ஆட்சி செய்த அனுமதித்தனர். பாண்டிய ஆட்சியாளர்கள் பராக்கிரம பாண்டியனுக்கும், குலசேகரனுக்கும் இடையே ஏற்பட்ட தகராறு பின்னாளில் மதுரையை தாக்க செய்தது. பராக்கிரம பாண்டியன் இலங்கை ஆட்சியாளர் முதலாம் பராக்ரமபாஹுவின் உதவியை நாடினார். ஆனால் குலசேகரன் பராக்கிரம பாண்டியனையும் அவர் குடும்பத்தையும் கொன்று மதுரையை கைப்பற்றிவிட்டார். இலங்கை ஆட்சியாளர் குலசேகரனை பதவி நீக்கம் செய்ய ராஜாதிராஜா சோழனின் உதவியை நாடினார்.

சோழர்கள் இலங்கை ஆட்சியாளருடன் போரிட்டு குலசேகரனனின் அரியணையை பாதுகாத்தனர். இந்த படையெடுப்பில் இலங்கையின் பல பகுதிகள் அழிக்கப்பட்டது, இதனிடையே பராக்ரமபாகு குலசேகரனனுடன் கூட்டணி வைத்து சோழர்களை எதிர்க்கத் தொடங்கினார். சோழர்கள் குலசேகரனை ஜெயித்தாலும் சோழ படைகளுக்கு அதிக சேதம் ஏற்பட்டது. மேலும் பல நிலப்பிரபுக்கள் சோழ இராஜ்ஜியத்தில் இருந்து பிரிந்து செல்லத் தொடங்கினர். உள்நாட்டு குழப்பங்களால் பல ஒழுங்குமுறை பிரச்சினைகள் ஏற்பட்டது.

மூன்றாம் குலோத்துங்க சோழன் அரியணை ஏறியவுடன் பரந்த இராஜ்ஜியத்தை ஆட்சி செய்ததுடன் மேலும் நிலப்பரப்புகளை கைப்பற்றவும் தொடங்கினார். அவரது பிற்கால ஆண்டுகள் பாண்டியர்களுக்கு ஏற்பட்ட தோல்விகளால் குறிக்கப்பட்டன. சோழர்களின் இராஜ்ஜியம் வீழ முக்கிய காரணம் அவர்கள் பாண்டியர்களுக்கு தங்கள் நிலப்பரப்பை ஆள முழுசுதந்திரம் வழங்கியதுதான். இதுதான் அவர்களை சோழர்களுக்கு எதிராக போரிட தூண்டியது. முந்தைய ஆட்சியாளர்களான இராஜேந்திர சோழன், இராஜ ராஜ சோழன் போன்ற அரசர்கள் பாண்டிய இராஜ்ஜியத்தில் நிர்வகிக்க ஒரு ஒரு இளவரசரை எப்போதும் வைத்திருந்தனர்.

பிற்கால சோழர்களின் ஆட்சிக்காலத்தில் இளவரசர்கள் இடத்தில அதிகாரிகள் நியமிக்கப்பட்டனர், இது பேரழிவுக்கு வழிவகுத்தது. பாண்டிய உள்நாட்டுப் போர்களில் சோழர்களின் தலையீடு அவர்களுக்கு எந்த நன்மையையும் வழங்கவில்லை, மேலும் அது பாண்டிய சக்தியின் எழுச்சிக்கு வழிவகுத்தது. மறுமுனையில், ககாதியா ஆட்சியாளர் கணபதிதேவா 1216 இல் தெலுங்கு சோழர்களை தோற்கடித்து தனது பிரதேசத்தை விரிவுபடுத்தத் தொடங்கினார், இதனால் மேலும் அதிகமான பிரதேசங்களை சோழர்கள் இழந்தனர். மேலும் சோழர்களுக்குள்ளேயே தொடர்ச்சியான போட்டிகள், அரண்மனை மோதல்கள் ஆகியவை ஏற்பட்டதால் அவர்கள் மேலும் சிதைக்கப்பட்டனர். இது பேரரசை மேலும் பலவீனப்படுத்தியது.

1216 -ல் ஆட்சிக்கு வந்த மூன்றாம் இராசராசன் காலத்தில் மாறவர்மன் சுந்தரபாண்டியன் தலைமையில் பாண்டியர்கள் கங்கைகொண்ட சோழபுரம் மீது படையெடுத்து அதனைக் கைப்பற்றிக் கொண்டனர்.சோழர்களுக்கு ஆதரவாகப் போசள மன்னனான இரண்டாம் நரசிம்மன் சோழநாட்டில் புகுந்து பாண்டியர்களைத் தோற்கடித்து மன்னனைக் காப்பாற்றினான்.மூன்றாம் இராசராசனுக்குப் பின்னர் கி.பி 1246 இல் மூன்றாம் இராசேந்திரன் மன்னனானான். இவன் காலத்தில் வலிமை பெற்ற பாண்டியர்கள் சோழர்களை வென்றார்கள்.
பாண்டியர்களிடம் சந்தித்த தோல்விக்கு பிறகு சிற்றரசர்கள் நிலைக்கு போன்று நிலைகுலைந்து போயினர். மூன்றாம் இராசராசனுடன் பிற்காலச் சோழரின் பெருமை மங்கிவிட்டது.

சோழ பேரரசுக்கு பெரிய அடியாக விழுந்தது மாறவர்ம சுந்தர பாண்டியன் மூன்றாம் குலோத்துங்க சோழனை தோற்கடித்து தஞ்சாவூரை கைப்பற்றி மூன்றாம் இராஜராஜ சோழனை நாடுகடத்தியதுதான். குலோத்துங்க சோழன் தனது ஹொய்சாலா கூட்டாளியான வீரா மூன்றாம் பல்லாலா உதவியுடன் அரியணையைத் தக்க வைத்துக் கொண்டார். ஆனால் சோழ சாம்ராஜ்யத்தின் வீழ்ச்சி இப்போது தவிர்க்க முடியாதது, பாண்டியர்கள் பிரிந்து ஒரு புதிய சாம்ராஜ்யத்தை உருவாக்கினர். மூன்றாம் ராஜராஜ சோழரின் ஆட்சி, இறுதியாக சோழப் பேரரசின் முடிவைக் குறித்தது.

தெலுங்கு பிராந்தியத்தில் பெரும்பாலான பகுதிகளை மீண்டும் கைப்பற்றி, ஆழமான தெற்கிலும், ககாதியாவிலும் பாண்டியர்கள் பிரிந்து சென்றதால், சோழ சாம்ராஜ்யம் மேலும் சரிந்தது. மூன்றாம் ராஜராஜ சோழர், முற்றிலும் திறமையற்ற ஆட்சியாளர் என்று அவருக்கு யாரும் உதவவில்லை. அவர் பாண்டியர்களுடனான ஒப்பந்தத்தை முறித்துக் கொண்டார், பாண்டியர்கள் தஞ்சாவூர் மீது படையெடுத்து அவரை நாடுகடத்தினார். மீண்டும் ஹொய்சாலர்கள் சோழர்களின் உதவிக்கு வந்தனர்.ஒரு காலத்தில் வலிமைமிக்க சாம்ராஜ்யம் இப்போது மிகவும் வலுவான ஹொய்சலாஸைச் சார்ந்து ஒரு இணைப்பு இராஜ்ஜியமாக மாறியது என்பது தெளிவாகத் தெரிகிறது.

இது தொடர்பான வீடியோ லிங்க் கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.